In 2005 is PMTO op initiatief van prof. dr. Corine de Ruiter, hoogleraar aan de Maastricht University en dr. Ferko Öry, voormalig Senior wetenschappelijk medewerker bij TNO, in opdracht van het Ministerie van VWS naar Nederland gehaald. In 2008 heeft de Erkenningscommissie Interventies van het Nederlands Jeugd Instituut (NJI) PMTO het oordeel 'in theorie effectief' gegeven. Onder leiding van prof. dr. Corine de Ruiter is in 2009 gestart met wetenschappelijk onderzoek naar PMTO. Met dit onderzoek wordt beoogd de effectiviteit van PMTO in Nederland aan te tonen.

De methodiek
PMTO is gebaseerd op het Social Interactional Learning model van Gerald Patterson en gaat er van uit dat het antwoord op de gedragsproblemen van een kind niet in het kind zelf liggen, maar in zijn sociale omgeving. Om een gedragsverandering te bereiken, moet er een verandering plaatsvinden in de manier waarop de sociale omgeving op het kind reageert.

Vertaald naar de praktijk betekent dit dat de gedragsproblemen van kinderen worden behandeld door hun ouders effectieve opvoedingsstrategieën te leren. Voorbeelden daarvan zijn: je kind stimuleren door aanmoediging, effectief grenzen stellen, zicht en toezicht houden, samen probleemoplossen en positieve betrokkenheid.

Kenmerken van de behandeling
Binnen PMTO werkt de therapeut actief met de ouders samen aan het versterken van effectieve opvoedingsstrategieën. Voorbeelden van middelen waarover de therapeut beschikt zijn rollenspel en samen brainstormen. Hieronder staan enkele kenmerken van de behandeling weergegeven:

• wekelijkse bijeenkomsten van een uur;
• een actieve opzet waarbij de therapeut bijzonder veel gebruik maakt van rollenspel;
• ouders krijgen opdracht voor thuis mee; er vindt een ‘telefoontje tussendoor’ plaats;
• de duur behandeling is variabel en hangt af van de situatie van het gezin. Gemiddeld duurt een PMTO traject 20 bijeenkomsten;
• de bijeenkomsten vinden plaats bij de instelling, in de buurt (bijvoorbeeld buurthuis) of bij de ouder thuis.

Kwaliteitsbewaking
De kracht van PMTO ligt in de combinatie van een robuust programma en een uitgebreid kwaliteitssysteem. Dit kwaliteitssysteem omvat een intensieve opleiding, wekelijkse supervisie en jaarlijkse hercertificering.

Cruciaal hulpmiddel binnen dit systeem is de FIMP: Fidelity of Implementation Rating Scale. Met de FIMP kan valide worden gemeten of een therapeut PMTO goed uitvoert. Tevens wordt de FIMP binnen de supervisie gebruikt om de programma-integriteit van therapeuten te bevorderen.

FIMP is opgebouwd uit vijf dimensies:

1. kennis,
2. structuur,
3. didactische vaardigheden,
4. procesvaardigheden en
5. algehele kwaliteit.

Het systeem biedt therapeuten concrete handvatten om systematisch na te gaan wat zij al aan vaardigheden en technieken inzetten om ouders actief iets te leren en wat zij nog meer kunnen doen.

In de supervisie wordt aan de hand van video-opnames van bijeenkomsten met gezinnen gekeken door de lens van de FIMP. Daarbij ligt de nadruk altijd eerst op de krachten van de therapeut (wat doet de therapeut al) en daarna op mogelijkheden (wat kan de therapeut nog meer doen) en het oefenen daarvan (hoe).

Meer over het kwaliteitssysteem, kunt u lezen in het artikel:"PMTO zo uitvoeren dat het effectief is: één hulpmiddel voor opleiding, supervisie en kwaliteitsborging (Albrecht, 2008)".

Effectiviteit
PMTO is uitgegroeid tot een ‘evidence based’ interventie die, behalve in de Verenigde Staten en in Nederland, ook in Noorwegen, DenemarkenIJsland en Mexico wordt uitgevoerd om kinderen met ernstige gedragsproblemen te behandelen. Onderzoek heeft aangetoond dat PMTO de volgende effecten heeft:

Ouders hanteren adequatere opvoedingsvaardigheden en zijn in staat het gedrag van hun kind meer te sturen, te structureren en te reguleren;
De gedragsproblemen van het kind verminderen;
Op de langere termijn hebben kinderen minder contacten met politie en justitie;
Ouders voelen zich meer positief betrokken bij hun kind en depressieve klachten van moeders nemen af.